Ανακασκευάζοντας τον Πλαγίαυλο της Κοίλης

Εδώ και έξι βδομάδες, εξοικειωνόμαστε στη χρήση του τόρνου. Κυλινδρικά δοκίμια, διαμήκης διάτρηση, θήκες υποδοχής και τένοντες πρόσφυσης για τη σύνδεση των στελεχών και ασφαλώς η ακρίβεια στην παραγωγή του ζητούμενου αποτελέσματος αποτελούν βασική μας στόχευση. Σχεδιάσαμε τα μοντέλα των στελεχών του πλαγίαυλου της Κοίλης – έχοντας νωπές τις μνήμες των παρουσιάσεων του οργάνου από την ανασκαφέα κα Όλγα Βογιατζόγλου και τη συντηρήτρια κα Βασιλική Μυλωνα- και αρχίσαμε την τόρνευση, πλέον σε συγκεκριμένες διαστάσεις. Πέντε στελέχη διαφορετικών διαστάσεων εκ των οποίων τα δύο (ΙΙΙ και ΙV) φέρουν δακτυλικές οπές. Το επιστόμιο με την κωνική ακμή και την κάθετη προς τον οριζόντιο άξονα οπή για το χείλη μας δυσκόλεψε, όμως το άρτιο αποτέλεσμα μας αντάμειψε με ηθική ικανοποίηση. Και ασφαλώς, δεν ξεχνούμε του ορειχάλκινους εξωτερικούς δακτυλίους ακριβώς πάνω στις συνδέσεις των στελεχών, την ορειχάλκινη καμπάνα στη έξοδο αλλά και την κωνική ορειχάλκινη εξωτερική προσθήκη στην είσοδο του πρώτου στελέχους. Η επεξεργασία του μετάλλου είναι σαφέστατα απαιτητική. Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για όλους, και το αποτέλεσμα μας αντάμειψε!