Πρόκειται για ένα από τα τρία μουσικά όργανα που ανασύρθηκαν από τον επονομαζόμενο «Τάφο του Μουσικού» στην Δάφνη της Αττικής το Μάιο του 1984. Αποτελεί σημαντικότατο εύρημα καθώς αφενός είναι το μοναδικό είδος αρχαίας άρπας που έχει διασωθεί, και τοποθετείται χρονικά στα μέσα του 5ου π.Χ. αφετέρου.
Αποτελείται από ξύλινο σκαφοειδούς σχήματος αντηχείο και κάθετο στέλεχος. Και τα δύο μέρει έχουν διασωθεί σε πολύ καλή κατάσταση που μας επέτρεψε την στοιχειοθέτηση του ακριβούς σχήματος, των διαστάσεων και του τρόπου συναρμογής τους.
Ο ζυγός, το τρίτο στέλεχος δεν διασώθηκε. Οι διαστάσεις του ωστόσο τεκμηριώνονται από τις απολήξεις των δύο διαθέσιμων στελεχών.
Τα μέρη κατασκευάζονται ξεχωριστά. Το σκαφοειδές αντηχείο προκύπτει από συμπαγές επίμηκες τεμάχιο ξύλου που αρχικά λαμβάνει το εξωτερικό σχήμα και ύστερα αφαιρείται υλικό από το εσωτερικό του έως μειωθεί το πάχος των τοιχωμάτων του κάτω από τα 4 χιλιοστά. Κατόπιν διανοίγονται οι υποδοχές για τις 17 εγκάρσιες δοκούς που υποστηρίζουν το χορδοτόνο. Δημιουργούνται οι δοκοί και τοποθετούνται στις θέσεις τους.
Ακολουθεί η κοπή και ολοκλήρωση του κάθετου στελέχους, η θήκη υποδοχής του τένοντα του αντηχείου και η μεταξύ τους συναρμογή. Ο χορδοτόνος προσδένεται στις δοκούς. Έπεται η επεξεργασία του ζυγού. Επιλέγουμε ζυγό ορθογώνιας διατομής με εγκάρσιες οπές για την υποδοχή περιστρεφόμενων κλειδιών. Πρόκειται για τη μοναδική περίπτωση ένδειξης της χρήσης τους στην εικονογραφία. Δεδομένου μάλιστα ότι στο συγκεκριμένο όργανο ο ζυγός επικάθεται και εφάπτεται με τον αριστερό μηρό της αρπίστας, η χρήση κυλινδρικού ζυγού με περιστρεφόμενους κόλλοπες δεν ενδείκνυται.
Αφού πραγματοποιηθεί η συναρμογή και των τριών μερών του οργάνου ακολουθεί το τέντωμα του δέρματος και τη πρόσδεση και το κούρδισμα των 26 χορδών του οργάνου.
Ακολουθούν ενδεικτικές φωτογραφίες από τις φάσεις της ανακατασκευής.
