Οι αυλητικοί σωλήνες συγκροτούνται από 4-6 οστέινα τμήματα που προσαρμόζονται με συγκεκριμένο τρόπο το ένα στο άλλο. Τα οστά του μεταταρσίου των αιγοπροβάτων ή των ελαφιών (που χρησιμοποιούνται στην αυλοποιία) έχουν μήκος μικρότερο του εκάστοτε αυλητικού σωλήνα. Εξ ου και η συνάρμοση των τμημάτων. Εδώ οι σπουδαστές ασκούνται σε ξύλινες ράβδους ορδογώνιας διατομής ή blocks τεχνητού ελεφαντοστού, και αρχικά τα μετασχηματίζουν σε επιμήκεις κυλίνδρους. Κατόπιν τα διανοίγουν εσωτερικά κατά μήκος με τη χρήση τρυπανιού συγκεκριμένου κάθε φορά διαμετρήματος, σχηματίζουν την υποδοχή του επόμενου τμήματος, ενώ στο τέλος ελατώνουν την εξωτερική διάμετρό τους έως να αγγίξει την επιθυμιτή διάσταση. Εδώ, οι σπουδαστές επί τω έργω, σχηματίζουν τα τμήματα του πλαγίαυλου της Κοίλης, ενός μοναδικού ευρήματος, που ήρθε στο φως μόλις το 2000. Η αρχαιολόγος κα Όλγα Βογιατζόγλου, διενήργησε την ανασκαφή σε συστάδα τάφων παρά της αρχαίας οδού Κοίλης, στην περιοχή των λόφων-Μουσών-Πνύκας-Νυμφών και υποστηρίζει ότι το όργανο ανήκε σε αυλητρίδα του πρώτου τετάρτου του 2ου π.Χ. αιώνα.
Συντάκτης: Χρήστος Τερζής